Bir projem var! Ömer Faruk21 Temmuz 2014 Pazartesi 0 yorum

Övülmeyi pek sevmem. Yaptığım işler de pek iyi değildir. Hiç çok para kazanmadım. Üç beş kuruş, cebimde şıngırdayacak kadar. Eğer sigara içiyor olsaydım, kesin hepsini Camel'a yatırırdım. Neden Camel bilmiyorum ama bir de orta kahve ısmarlayacak biri lazım bana. Ama sonra hemen gitmeli. Dumanı iyice çekip, kahveden bir yudum alıp güzel güzel düşünmem lazım. Yeni bir projem var. Bir blog daha açacağım.

Sevdiğim kız pek pas vermiyor. Hiç konuşamıyoruz, böyle şeylerden hoşlanmaz. Ben her zaman olduğu gibi gözlerine bakamıyorum pek. Saçlarıyla oynuyorsa heyecanlıdır. Karşılıklı kekeliyoruz, çok iyi anlaşıyoruz biz. Babası imam. Ben de müezzinlik yapabiliyorum, yarım yamalak da olsa. Facebook kapağına koreli çocukları koymuş. Deli oluyorum bu korelilere. Acaba ona da anlatsam mı yeni blogumu. Yok yok, ilk yayınla süpriz yaparım belki.

Tercih sonuçları açıklanmadı henüz. Hukuk kazanamayacağım kesin. Kendime uygun farklı bir bölüm buldum, ya da kendimi öyle avutuyorum. Aşırı zeki olduğum söylenemez, çok fazla çalıştığım da... Ama yine de bazen böyle olmaması lazımdı gibi geliyor, ya da, neyse... Hem sonuçlar açıklanınca yeni bir projeye başlayacağım. Bir blog daha açacağım.

Filistin'de çocuklar ölüyor. Ben öğlene kadar uyuyorum. Sonra iki üç bölüm dizi çakıyorum. İftar yapıp, elim göbeğimde koltuğa atıyorum kendimi. Bazen kendimden utanıyorum. Ama her gün akşam yedide geçiyor. Haberleri açıyor ve ülkemiz siyasilerinden tiksiniyorum. Doğu Türkistan'da da çocuklar ölüyor, ben yine öğlene kadar uyuyorum. Ama sadece ramazanda. İyi ki yalnız bir ay. Onlar ölüyor ben çok uzaklarda bağırıyorum. Pek duyan olmuyor. Yeni bir projem var onda çocuklara çokça yer vereceğim. Bir blog açacağım ve tepesine kocaman yazcağım; "Hepinizi gamzelerinizden öpüyorum".

...

Yeni bir blog projem var. En kısa zamanda aktif çalışmalarına başlayacağız. Ancak yapım aşaması çok kısa sürmeyecek. Yıllardır hayalini kurduğumuz işe başlama vakti geldi.