Ben 5 senedir hayatımın büyük bir bölümünü yurtta geçirdiğim için yurtta yalnız kaldığım zamanı anlatacağım çoğunlukla. Ama evden de bahsedeceğim tabi biraz.
(Bu arada uykum geliyor ve yazıyı sonraki güne bırakıyorum. Bı-rak-tım.)
Eğer sabah uyandığımda evde kimse yoksa kahvaltıyı kendim hazırlamalıyım tabi. Benim için kahvaltı çok önemlidir. Öyle birkaç şey atıştırıp geçiştiremem. Hazırlayabileceğim her şeyi yapmaya çalışırım. Güzelce kahvaltımı yaparım. Tabi kalktığımda saatte önemli. Eğer 11 den önce uyanırsam oluyor tüm bunlar. Eğer yurtta teksem, hiçbiri olmuyor malesef. Öğlen yemeğine kadar uyurum.
Bilgisayarı açıp bilimum kontrolleri (Facebook, bloglar, forumlar) yaptıktan sonra, zaten öğlen olmuş oluyor bu saatlerde, kola ve cips alır dizi veya film açar yayılır izlerim. Oh mis.
Normal şeyleri anlattım hep. Diğerlerine gelelim. Evet bende sizin gibi yalnızken şarkı söylüyorum kendi kendime. Rap yapmaya çalışıyorum çok komik oluyor lan. Onun dışında ankara havası oynuyorum kendi kendime. Ankara havasını çok severim. Özel ilgi alanım. Ben Ankaralı olacak adammışım da işte. Bunların dışında annemin sinir krizine girebileceği şekle sokabilirim evi. Mutfakta ilginç atıştırmalıklar ile, bir şey arayıp her yeri kurcalamam ile, bir şey ararken annemin oraya buraya sıkıştırdığı paraları bulmam ile vs. Sonra hiç bir şey olmamış gibi takılmaya devam ederim.
Aslında düşününce o kadar da ilginç şeyler yapmıyormuşum. Oysa bana sanki çok çılgın şeyler yaptığımı anlatacakmışım gibi geliyordu. Neyse ilk mimin sonuna geldim. Haydi hayırlı olsun.
Bu yazıyı çok zor şartlarda yazdım. Ayrıntılar bir dahaki yazıda artık. Bunda anlatabilecek durumda değilim hacılar.
0 yorum
Yorum Gönder